Królewskie owady - temat dnia
Włączamy spokojną, cichą muzykę. Prosimy dziecko o zamknięcie oczu i przeniesienie się do świata przedstawionego w wierszu. Podczas czytania rozpyla w powietrzu kwiatowy zapach:
Motyle znad łąki
Ach co to ach co to za balet?
Ach kto to tak tańczy wspaniale?
To tańczą motyle znad łąki a każdy ma skrzydła z koronki.
Wirują nad nami z bosymi nóżkami a łąka się śmieje wszystkimi kwiatami!
Wirują nad nami jak chmura tęczowa i słońce za chmurą motyli się chowa!
Dorota Gellner
Kiedy skończymy czytać, pozostawiamy włączoną muzykę.
Prosimy, by dziecko opowiedziało, co usłyszały, poczuło, oczami wyobraźni.
Następnie zachęcamy do poszukiwania w różnych źródłach zdjęć, ilustracji ukazujących motyle. Dziecko ogląda naturalne okazy, krótkie filmy przyrodnicze, książki, plansze edukacyjne, znaczki. Porównuje barwy, kształty, wielkość skrzydeł motyli oraz ciem. Dowiadują się, że wielkość skrzydeł zależy od ciężaru ciała. Im większy motyl, tym większe skrzydła. Skrzydła motyli latających na długich trasach są wąskie i długie, a motyli wykonujących w czasie lotu wiele ewolucji są duże i zaokrąglone. Ciekawostką jest, że skrzydła niektórych motyli są pachnące. Nauczyciel zwraca uwagę na symetryczność i piękno skrzydeł. Pokazujemy na wybranych gatunkach powtarzające się elementy na obu skrzydłach.
Pomoce: D. Gellner „Motyle znad łąki” [w:] „Pentliczek” nr 16/1994, s. 5, naturalne okazy motyli, krótkie filmy przyrodnicze, plansze edukacyjne, znaczki, książki, lupy
Dziecko składa kartkę z bloku rysunkowego na pół, dociska zagięcie i rozkłada kartkę. Na zgięciu malują tułów motyla, a po prawej lub lewej stronie skrzydła, za pomocą gąbki zanurzonej w farbie. Delikatnie składa kartkę i lekko dociska. Po rozłożeniu otrzymuje symetryczne odbicie skrzydła. Dziecko ogląda swoją prace, opisują ją, nazywają kolory, których użył, jak również te, które powstały po wymieszaniu barw, i odkładają prace do wyschnięcia.
Następnie rozdajemy dziecku elementy mozaiki geometrycznej lub kolorowe kartoniki w kształcie znanych im figur. Dziecko nazywa je, a następnie klasyfikuje ze względu na dwie cechy jakościowe: kolor i kształt lub wielkość. Stara się ułożyć różne owady (motyle, biedronki), uwzględniając instrukcje , wykorzystanie określonych figur.
Pomoce: białe kartony, farby plakatowe, gąbki, mozaika geometryczna lub kartoniki w kształcie różnych figur
LUB
Dziecko przedstawia poranek: wschód słońca, otwieranie się kwiatów i przebudzenie ptaków.
Dziecko otrzymuje żółty krążek gimnastyczny lub wykonany z kartonu symbol słońca.
„Słońce” siada trzymając przed sobą krążek.
Wraz z początkiem muzyki „słońce” powoli wstaje i unosi krążek nad głowę, obraca się dookoła własnej osi. Muzyka spokojna - „słońce” - kuca i opuszcza krążek.
Budzenie kwiatów - dziecko - „kwiat” - siedzi po turecku z rękami złożonymi przy policzkach i udaje, że „śpi”.
Rodzic - jako "Słońce" - podchodzi i budzi "kwiatek", „kwiatek” -”, podnosi najpierw same ręce, a następnie powoli wstaje i kołysze rękami nad głową.
"Słońce" - opuszcza krążek na wysokość tułowia i - „kwiatek” - obraca się wokół własnej osi raz w jedną stronę, raz w drugą.
Dziecko - „ptak” - kładzie się na podłodze i także „śpi”.
„Słońce” porusza się dookoła , kiedy dochodzi do „ptaka”, ten budzi się, ziewa, przeciera oczy i wstaje.
Tymczasem „słońce” zatrzymuje się i znów podnosi krążek do góry - „ptak” biega , machając rękami.
Dziecko - "ptak" maszeruje wokół "Słońca"
Na koniec - (wyciszamy muzykę) "Słońce" opuszcza krążek, dziecko kuca i zasypia.
Pomoce: CD Piosenki i utwory do słuchania – „Poranek” E. Griega nr 18
64-700 Czarnków
ul. Wroniecka 13
przedszkole1@czarnkow.pl
+48 67 255 27 71
