WOLNE MIEJSCA W PRZEDSZKOLU - REKRUTACJA UZUPEŁNIAJĄCA NA NOWY ROK SZKOLNY 2024/2025 (kliknij w pasek)
Opcje widoku
Powiększ tekst
Powiększ tekst
Pomniejsz tekst
Pomniejsz tekst
Kontrast
Kontrast
Podkreślenie linków
Podkreślenie linków
Deklaracja dostępności
Deklaracja dostępności
Reset
Reset

Poniedziałek 26.10.2020 ( praca zdalna od 26-30.10.2020)

        W tym tygodniu będziemy rozwijali u dzieci kreatywność ( zdolność do nieszablonowego myślenia i działania, odnajdywania oryginalnych rozwiązań). W obecnych czasach dzieci maja bardzo dużo zabawek, dzięki którym wiele się uczą. Często jednak brak im przestrzeni na to, by się trochę ponudzić, dzięki czemu mogłyby rozwijać swoją kreatywność i tworzyć coś samodzielnie. Żeby je do tego zachęcić proponuję usunąć z pokoju dziecka trochę zabawek i dać w zamian różne przedmioty, dzięki którym będą mogły stworzyć wymyślone przez siebie zabawki np.  butelki po wodzie mineralnej, nakrętki, rolki po papierze toaletowym, szary papier, guziki, pudełka tekturowe, plastikowe kubeczki itp.

Warto chwalić dzieci za ich niekonwencjonalny sposób wykonania pracy i podpowiadać rozwiązania tym dzieciom , które same nie potrafią nic wymyślić. 

Temat tygodnia: Moje hobby.

Poniedziałek 26.10.2020

Temat dnia: Poznajemy kreatywność

Cele ogólne:

  • poznanie wartości "kreatywności";
  • rozwijanie wyobraźni;
  • wzmacnianie poczucia własnej wartości.

 Proponowanie działania:

1. Buziak na dzień dobry – zabawa na powitanie 

sł. Marlena Szeląg, muz. Adrianna Furmanik-Celejewska

 

Na „dzień dobry” słodki buziak,                              Dzieci machają rękoma i robią „cmok”.

 na dzień dobry tobie dam.                                     Kierują otwarte dłonie w stronę kolegów/koleżanek (do środka koła) i robią „cmok”. 

Już „dzień dobry” tobie śpiewam,                          Machają rękoma i robią „cmok”.

 bo nie jestem teraz sam!                                       Machają palcem wskazującym.

Na „dzień dobry” słodki buziak,                              Jw.

na dzień dobry tobie dam.                                      Jw.

Ciągle dobry humor miewam,                                Obracają się względem własnej osi, trzymając dłonie na biodrach, i robią „cmok”.

 z tobą śpiewam, tobie gram!                                  Naśladują gestem granie na flecie.

Na „dzień dobry” słodki buziak,                               Jw.

na dzień dobry tobie dam.                                       Jw.

Nigdy dosyć tych buziaków                                      Machają palcem wskazującym i robią „cmok”.

od radosnych przedszkolaków!                              Kłaniają się

 

 2. Gimnastyka dla ciała i języka ze szczurkiem Leonem ( te ćwiczenia dzieci już wykonywały)

- Uśmiechnij się szeroko z widocznymi zębami i pomachaj do mamy;

- Zrób zabawną minę i kręć przy tym biodrami;

- Zaśpiewaj „aaa” i naśladuj śpiewanie do mikrofonu;

- Wyszczerz groźne zęby i pokaż pazurki;

- Nadmuchaj policzki i stań na palcach;

 

  1. „Skojarzenia” – zabawa językowa, twórcza. R. podaje jakieś słowo, a dzieci podaje swoje skojarzenia z danym wyrazem, np. R. mówi: kot, a dziecko odpowiadakłębek, mleko, ryba, wąsy, miauczenie, puszek, czarownica itp.
  2. „Zapraszamy kreatywność” – słuchanie opowiadania i rozmowa na temat twórczości.

Zapraszamy kreatywność

Marlena Szeląg

Na imię mam Zuzia i chodzę do przedszkola do grupy „Krasnoludków”. Tego dnia, gdy weszłam do sali, przy biurku siedziała nasza pani Mariolka i coś skrzętnie pisała. Dzień jak co dzień można byłoby pomyśleć, ale… W wyglądzie pani Mariolki było coś dziwnego. Na włosach miała kokardę. Niby w kokardach nie ma nic zastanawiającego, w tej jednak było! Bo była z kolorowego papieru! I to jeszcze nie wszystko! Zamiast spodni, które zwykle nosi, miała spódniczkę! Tak, spódniczkę! I to także dziwną – bo z bibuły! Dziwy nad dziwami… Od kiedy nasza pani robi sobie ozdoby z papieru, jak my przedszkolaki?! Może zapragnęła sama być znowu małą dziewczynką…? Ej, chłopaki! Co się stało z naszą panią? Dlaczego tak dziwnie dzisiaj wygląda? – szepnęłam do siedzących przy żółtym stoliku kolegów, którzy budowali właśnie z klocków. A bo ja wiem? – wzruszył ramionami Piotruś. Też się zastanawialiśmy… – powiedział Stasio i dodał – Myślimy, że dzisiaj jest dzień prze-bierańców!  Co, dzień przebierańców?! Jak to? Przecież ja nie mam stroju! – zaczęłam panikować. My też nie. I co z tego? – ponownie wzruszył ramionami Piotrek. A pytaliście panią, o co w tym wszystkim chodzi? Nie, a po co? Pewnie i tak nam to wszystko powie, jak przyjdzie na to czas – odparł Stasio i wrócił do budowania domu. Ale z was marudy, idę sama zapytać, bo mnie ciekawość zje!  Tak jak powiedziałam, tak też zrobiłam. Jednak pani Mariolka nie udzieliła mi odpowiedzi, jakiej oczekiwałam… Musisz być cierpliwa, Zuziu. Odpowiedź na tę zagadkę poznacie wszyscy na zajęciach po śniadaniu – powiedziała nauczycielka i wróciła do swoich spraw. Po śniadaniu w końcu nastał czas zajęć, których wszyscy wyczekiwaliśmy z wielką ciekawością, jak nigdy dotąd. Usiedliśmy w kole. Pani Mariolka powiedziała nam, że dzisiaj rano do jej głowy zapukała kreatywność, stąd ma takie ubranie. Co zapukało? – zapytał zdziwiony Jasio. Kreatywność – powtórzyła pani Mariolka. Nigdy o czymś takim nie słyszałem… – mruknął Piotrek. A co to znaczy kreatywność? – zapytałam z ciekawości. Kreatywność to inaczej twórczość. Być kreatywnym to mieć niezwykłe pomysły, aby zrobić coś niespotykanego z dostępnych nam środków. To nie będzie dzisiaj balu przebierańców?! – krzyknął ze smutkiem Stasio. Nie będzie, bo nie miało być – powiedziała nauczycielka i zaczęła nam opowiadać o swo-jej porannej kreatywności. To dzięki niej pani Mariolka jest tak ubrana, to kreatywność pozwoliła jej zrobić sukienkę z bibuły i kokardę z kolorowych kartek. Mam dla was niespodziankę! Do was także dzisiaj przyprowadziłam kreatywność – po-wiedziała nauczycielka. Tak? – zaczął się rozglądać Jasio i dodał – Ale ja jej nie widzę… Gdzie ona jest?! Teraz to już tylko w waszych głowach i myślach – powiedziała pani i rozsypała na środku dywanu całą stertę różności, wśród których były stare pudła kartonowe, butelki, bibuły, papiery, plastikowe korki, rolki po papierze toaletowym, sznurki i inne „przydasie”. Proszę pani, a po co nam te śmieci? – spytał zniesmaczony Piotruś. Jak to po co? – rzekła pani Mariolka. – One są po to, abyście uwolnili swoją kreatywność. Czyli co? Bo nie rozumiem… – podrapał się w czubek głowy Stasio. Z tych wszystkich zgromadzonych tu przedmiotów macie zrobić psy lub koty – powie-działa zadowolona nauczycielka. Ale jak?! Nie da się… – stwierdził przerażony Piotruś. No, jak to jak? Uwolnij swoją kreatywność, a na pewno coś wymyślisz! – odpowiedziałam z dumą koledze. Trochę marna ta niespodzianka… – mruknął niezadowolony Piotrek. Pani Mariolka podzieliła nas na cztery grupy. Dwie grupy dzieci starały się zrobić ze zgromadzonych przedmiotów psy, a  kolejne dwie – koty. Wyszły nam świetne zwierzęce zabawki, takich nikt jeszcze na świecie nie stworzył. To była świetna zabawa, prawda, Piotrek? – zaczęłam rozmowę z kolegą, gdy razem oglą-daliśmy galerię naszych prac. Może i była – stwierdził już bardziej zadowolony Piotruś i dodał – Ale tylko dlatego, że zaprosiłem do swojej głowy kreatywność!

 

R. zadaje dziecku pytania do wysłuchanego utworu:

- Co robiły dzieci w przedszkolu?

- Jakie zwierzęta zbudowali?

- Z jakich materiałów zrobili koty i psy?

- Co to znaczy być kreatywnym?

5 „Zabawa w kreatywność” – praca plastyczna.

R. przygotowuje dziecku: mazaki, kredki, samoprzylepne oczy, kleje i figury geometryczne z papieru – w różnych kolorach i rozmiarach. Dziecko tworzy dowolne dzieło z dostępnych materiałów (w zależności od inwencji twórczej dziecka mogą one być naklejone na kartkę lub nie) – ludziki, samochody, domy, torebki, samoloty, kwiaty itp. Na koniec pracy dziecko nadaje nazwę swojemu dziełu, a R. robi zdjęcie i wysyła na stronę Rybek

 Jeśli dziecko nie będzie miało żadnych pomysłów, R. podpowiada mu, co może wykonać  i z jakich figur geometrycznych. Nie ma znaczenia, jak dziecko wykona to zadanie, ważne jest  to, aby działało twórczo.

  1. „Wymyślam opowieści” – praca z dzieckiem o bogatej wyobraźni, uzdolnionym językowo.

 Dziecko losuje z worka jeden obrazek przedstawiający zwierzę domowe i wymyśla jakieś zdanie lub całe opowiadanie, w którym wystąpi to zwierzę.

Pomoce do pobrania : ilustracje przedstawiające zwierzęta domowe (kot, pies, papuga, ryba, mysz, żółw, królik),  worek,

 

  1. „Nazwy zwierząt” – praca z dzieckiem wymagającym wsparcia w zakresie rozwijania słuchu fonematycznego. Dziecko losuje z worka jeden obrazek przedstawiający zwierzę domowe i dzieli jego nazwę na sylaby, podając ich liczbę. Pomoce: worek, ilustracje przedstawiające zwierzęta domowe (kot, pies, papuga, ryba, mysz, żółw, królik)
  2. „Król i poddani” – zabawa twórcza, naśladowcza. Z jednej strony pokoju na krześle siedzi rodzic -król, z drugiej strony pokoju za wyznaczoną linią stoją poddani pozostali członkowie rodziny.

 Pytają króla: Królu, królu, powiedz sam, jak do ciebie przybyć mam?!

Rodzic-król mówi, w jaki sposób mają do niego przyjść poddani, np. Przyjdźcie do mnie tak, jak chodzą ślimaki (konie, pieski, pajacyki, roboty itp.). 

  1. „Odgadnij, kim jestem” – kalambury. Dziecko losuje z worka jeden obrazek i naśladuje (bez wydawania dźwięków) zwierzę, które widniało na wylosowanym obrazku. Pozostali członkowie rodziny próbują odgadnąć, w jakie zwierzę domowe wcieliło się dziecko. Obrazek z powrotem wraca do worka.  Pomoce: worek, ilustracje przedstawiające zwierzęta domowe (kot, pies, papuga, ryba, mysz, żółw, królik)                                            

                                                                                                                                                                                                                        Życzę miłej zabawy

 

Data dodania: 2020-10-25 17:39:24
Data edycji: 2020-10-27 14:05:26
Ilość wyświetleń: 473
godło Polski - link do strony głównej
Kontakt

64-700 Czarnków

ul. Wroniecka 13

Bądź z nami
Aktualności i informacje
Biuletynu Informacji Publicznej
Biuletynu Informacji Publicznej