WOLNE MIEJSCA W PRZEDSZKOLU - REKRUTACJA UZUPEŁNIAJĄCA NA NOWY ROK SZKOLNY 2024/2025 (kliknij w pasek)
Opcje widoku
Powiększ tekst
Powiększ tekst
Pomniejsz tekst
Pomniejsz tekst
Kontrast
Kontrast
Podkreślenie linków
Podkreślenie linków
Deklaracja dostępności
Deklaracja dostępności
Reset
Reset

6.03.2020 PRZYGOTOWANIA DO ŚWIĄT

Temat dnia: Przygotowania do świąt

 

„Eksperyment z jajkiem” - jak działa pasta do zębów? Tak samo, jak ocet rozpuszcza skorupkę, w naszej buzi produkowane przez bakterie kwasy atakują i osłabiają szkliwo naszych zębów. Oto eksperyment pokazujący, jak działa pasta do zębów na szkliwo. Potrzebne będą dwa jajka, pasta do zębów, dwie szklanki i ocet. Jedno jajko porządnie nacieramy pastą do zębów, zostawiamy na dobę, po czym spłukujemy pastę. Do dwóch szklanek nalewamy ocet, do każdej wkładamy jedno jako. Warto podpisać, które jajko miało do czynienia z pastą do zębów, a które nie. Po kilkunastu minutach powinny być widoczne efekty działania octu na skorupki jajek. To z pastą pozostanie nienaruszone, ponieważ pasta do zębów zabezpiecza przed działaniem kwasu, skorupka jajka bez pasty zacznie się rozpuszczać. Jeśli pozostawimy obydwa jajka w occie na kolejnych kilka godzin, zobaczymy, że również jajko posmarowane wcześniej pastą poddaje się działaniu kwasu, ale znacznie wolniej niż jajko bez pasty. Oto uzasadnienie, dlaczego nie wystarczy umyć zęby raz na tydzień, ale trzeba robić to systematycznie, by podtrzymywać ochronę szkliwa.

 

„Przygotowania do świąt” – dziecko ruchem przedstawia czynność, jakie wykonywane są w domu przed świętami: odkurzanie, pieczenie, mycie okien, ścieranie kurzu, trzepanie dywanów itp. Mama, tata, brat lub siostra odgadują, jaka to czynność. Ten, kto zgadnie, prezentuje następną czynność.

 

„Bajeczka wielkanocna” – poproś rodzica do przeczytania opowiadania. Podczas słuchania utworu postarajcie się zapamiętać, kogo budziło słońce i w jakiej kolejności. Odpowiedź możecie narysować lub zapisać w dowolny sposób.

Bajeczka wielkanocna Agnieszka Galica

Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.

− Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?

A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:

− Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.

Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk-puk i przygrzewało mocno.

− Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.

Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.

− Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.

Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.

− Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.

− Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.

− Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.

− Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.

A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.

− Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.

A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka : dzeń-dzeń, dzeń-dzeń.

Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.

Co to? Co to? – pytał Zajączek.

− Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.

I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.

− To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:

W Wielkanocny poranek

Dzwoni dzwonkiem Baranek,

A Kurczątko z Zającem

Podskakują na łące.

Wielkanocne Kotki,

Robiąc miny słodkie,

Już wyjrzały z pączka,

Siedzą na gałązkach.

Kiedy będzie Wielkanoc

Wierzbę pytają.

Po wysłuchaniu opowiadania spróbujcie odpowiedzieć na pytania:

  • Kogo naj­pierw obudziło słońce?
  • Kto był drugi?
  • Kto – trzeci?
  • Dlaczego słońce budziło bazie, kurczaczka, zajączka i baranka?
  • Jakie święta zbliżają się do nas wielkimi krokami?
  • Jak przygotowujemy się do świąt Wielkanocnych?
  • Jakie znacie tradycje świąt Wielkanocnych?

 

 „Symbole Wielkiej Nocy” – zabawa językowa. Do tej zabawy potrzebny będzie alfabet, który już wcześniej był zamieszczany. Zadaniem dzieci jest wyszukanie liter odpowiadających pierwszym gło­skom podanych słów, następnie układają hasło. Przykładowe wyrazy: piłka, igła, stół, aparat, noga, koło, ananas (hasło: pisanka). Propozycje innych haseł: baranek, palemka, koszyk. (załącznik nr 3 – alfabet)

 

„Zajączkowa zakładka” – spróbuj wykonać zakładkę do swojej ulubionej książki. Potrzebne będą: kartka papieru, pisak, nożyczki. Postępuj według instrukcji, która znajduje się w linku:

http://krokotak.com/2017/03/paper-bunny-bookmark/

 

Praca z KP3.40a – dorysowywanie brakujących części palmy i pisanki. (Załącznik nr 1)

 

Praca z KP3.40b – przeliczanie sylab w zdaniach, zapisywanie ich liczby, przeliczanie bazi, rysowanie „po tyle samo”. (Załącznik nr 2)

 

Serdecznie zapraszam do skorzystania z naszych propozycji.

Data dodania: 2020-04-05 21:42:52
Data edycji: 2022-01-04 22:07:45
Ilość wyświetleń: 361
godło Polski - link do strony głównej
Kontakt

64-700 Czarnków

ul. Wroniecka 13

Bądź z nami
Aktualności i informacje
Biuletynu Informacji Publicznej
Biuletynu Informacji Publicznej