To, co czuję - temat dnia
„Mam nosa” – zabawy badawcze związane z zapachami,
- określanie zapachów przyjemnych i nieprzyjemnych oraz źródeł ich pochodzenia,
- doskonalenie umiejętności klasyfikacji (karta pracy).
„Jakie słyszysz instrumenty?” – zabawa muzyczna, rozpoznawanie instrumentów.
„Dbamy o zdrowie” – ćwiczenia gimnastyczne.
Pomoce: świeczka zapachowa (o zapachu czekolady); saszetki zapachowe: lawenda, drewno sandałowe, róża; przyprawy: goździki, cynamon, pieprz; plastry pomarańczy i cytryny; gruba świeca, zapałki lub zapalniczka;
Rozkładamy na stole różne przedmioty, które wydzielają zapachy:
- świeczka zapachowa (o zapachu czekolady);
- saszetki zapachowe: lawenda,
- drewno sandałowe,
- róża;
- przyprawy: goździki, cynamon, pieprz;
- plastry pomarańczy i cytryny.
Dziecko wącha zgromadzone przedmioty i stara się rozpoznać zapach, nazwać go i powiedzieć, z czym im się kojarzy.
Pytamy : Jakie zapachy lubisz?
- Jakich zapachów unikasz?
- Czy tu czuć jakieś zapachy?
- Skąd pochodzą?
- Jakie to zapachy?
Następnie prezentujemy grubą świecę (przypomina o zachowaniu bezpieczeństwa podczas przebywania wokół zapalonych świec i niezapalaniu ich samodzielnie – mogą to robić tylko dorośli), zapala ją i po chwili gasi. Dziecko może poczuć zapach palonego knota.
Określa: czy to zapach przyjemny, czy nie.
Dziecko odsuwają się od świecy, a rodzic ponownie zapala ją i gasi, aby można było sprawdzić, jak daleko od źródła zapach będzie wyczuwalny. Zwracamy uwagę, że z odległości możemy wyczuć zapachy, bo są przenoszone przez powietrze.
Na zakończenie dzieci wykonują ćwiczenie Narysuj - co pięknie pachnie i to - co wydaje brzydki zapach.
DODATKOWA ZABAWA MUZYCZNA:
- zdmuchnąć świece na świeczniku, (układają przed sobą dłonie na kształt płomyka i na słowo „zdmuchnąć” rozchylają je na boki)
- przynieść dzieciom zapach słodki (układają dłonie, jakby coś w nich niosły)
- upieczonej już szarlotki. (głaszczą się po brzuchach)
- Bo powietrze dużo pracy co dzień ma, (biorą się za ręce z rodzicem i tańczą w kółeczko.
- nie zatrzyma się na chwilę, ciągle gna. (zmieniamy kierunek ruchu)
- A gdy zechcesz go posłuchać, (zatrzymują się z rękami na biodrach)
- tylko nadstaw cicho ucha: (przykładają dłoń do ucha) fiju, fiju, fiju, fa. (naśladują grę na flecie),
- strącić liście z drzew, gdy jesień, (powoli opuszczają ręce, poruszając palcami)
- i dmuchawce posiać w trawie, (kucają, dotykając dłońmi podłogi)
- unieść w górę mój latawiec. (wstają, podnosząc obie ręce)
- samolotem poszybować, (rozkładają ręce na boki i obracają się wokół własnej osi)
- zerwać czapkę z głowy zgrabnie (kładą ręce na głowie, a następnie rozkładają je na boki)
- i na flecie zagrać ładnie. (naśladują grę na flecie) .
Pomoce - obręcz (hulaj -hop)
Dziecko układa obręcz na podłodze. Wchodzi do środka i siada skrzyżnie. Dłonie układa na kolanach, prostuje plecy, siedzi w domu. Na sygnał, dziecko wychodzi na podwórko, swobodnie podskakuje. Na inny sygnał - wraca do swojego domu i przyjmuje pozycję jak na początku.
Obręcz leży na podłodze, dziecko siada przy obręczy. Dziecko jest budowniczym, który przenoszą cegły na budowie. Na sygnał, dziecko wykonuje przysiad, chwyta obręcz oburącz, podnosi w górę powoli opuszcza z góry na dół. Następnie kładzie obręcz na podłodze i wraca do pozycji wyjściowej.
Dziecko stoi naprzeciwko rodzica, w niewielkiej odległości. Dziecko trzyma w ręce obręcz opartą o podłogę. Na sygnał, toczy ja do rodzica. Rodzic - łapie obręcz oburącz i toczy ją z powrotem do dziecka.
Obręcz leży na podłodze. Dziecko stoi w środku obręczy. Dziecko na zmianę z rodzicem : wskakują do obręczy i wyskakują z niej obunóż. Sąsiedzi odwiedzają się - dziecko wskakuje do obręczy, gdy rodzic z niej wyskoczy.
Dziecko z rodzicem, zwrócone twarzami do siebie, siedzą w siadzie skulnym podpartym po przeciwnych stronach obręczy. Na sygnał, stawiamy stopy na obręczy i mocno naciskamy na nią palcami stóp, przesuwamy ją w kierunku partnera.
Obręcz leży na podłodze między partnerami. Siadamy skrzyżnie po przeciwnych stronach obręczy. Na sygnał, jednocześnie podnosimy obręcz do góry, wykonujemy wdech nosem, i opuszczając, robimy wydech ustami. Ćwiczenie wykonujemy w wolnym tempie.
Maszerujemy spokojnie i odkładamy obręcz.
64-700 Czarnków
ul. Wroniecka 13