2021.04.12 Niewidzialne powietrze - nauczanie zdalne

Drodzy Rodzice, ze względu na zaistniałą sytuację oraz obowiązujące obostrzenia, w tym tygodniu kontynuujemy naukę zdalną. Dziękuję Wam za dotychczasowe wsparcie i pomoc. Zapraszam do dalszej współpracy.
W tym tygodniu poznamy kolejny, już ostatni żywioł - powietrze, poprzez realizację tematów w tym tygodniu dziecko:

Wielozmysłowo poznaje właściwości powietrza oraz wzbogaca słownictwo służące ich określaniu.
Podejmuje próby stawiania hipotez i wyciągania wniosków z badanych i obserwowanych zjawisk.
Poznaje obraz graficzny wielkiej i małej litery "f", doskonali analizę i syntezę głoskową.
Poznaje znaczenie i sposoby wykorzystywania właściwości powietrza przez człowieka.
Poznaje instrumenty muzyczne dęte oraz ich brzmienie.

"Niewidzialne powietrze"

„Co to jest powietrze?” – rodzice, proszę przeczytajcie dziecku wiersz M. Strzałkowskiej "Leśne Głupki i powietrze" , którego celem jest wzbudzenie zainteresowania zgłębiania tajemnic żywiołu. Poproście dziecko o przypomnienie, przez jakie żywioły odbywało podróże w ciągu roku (ziemia, ogień, woda). Powiedzcie,
że obecnie pozna ostatni żywioł – powietrze, a przeczytany wiersz pozwoli odpowiedzieć na pytanie, czym ono jest i kiedy odczuwamy jego wpływ.

”Leśne Głupki i powietrze"

Pośród liści, zbite w kupki,
gwarzą sobie Leśne Głupki:
– Ale dmucha za kołnierze!
– To powietrze.
– Aby świeże?
– Nie wiem. Dmucha zza Kaukazu.
– Mieszanina różnych gazów.
– Coś takiego! Przecież wiem –
głównie azot oraz tlen.
– Lecz czy świeże?
– Dość przejrzyste.
– Ale czy na pewno czyste?
– Ciut za ostre, ciut za mroźne,
a to czasem bywa groźne...
– Lepsze mroźne niż upalne,
bo upalne jest fatalne!
– Ale chociaż czyste? Świeże?
– W jakiejś mierze pewnie świeże...
– Jeszcze chyba zza Kaukazu
nie dmuchało tak ni razu!
– Aż komary uciekają
i wirusy gdzieś znikają...
– Jak się dziś powszechnie zdaje,
odlatują w ciepłe kraje.
– Kto? Wirusy czy komary?
– Oddaj moje okulary!
– W końcu świeże jest czy nie?!!!
– Tak naprawdę – kto to wie...

Małgorzata Strzałkowska

Porozmawiajmy z dzieckiem na temat wiersza, do rozmowy możecie wykorzystać pytania pomocnicze:

Co to jest powietrze?
Jak wygląda powietrze?
Jaką ma temperaturę (jest ciepłe czy zimne)?
Co to znaczy „świeże powietrze”?

Jeśli jest taka możliwość, zaprezentujcie dziecku globus i pokażcie region Kaukazu wspomniany w wierszu. Wyjaśnijcie różnice klimatyczne na naszej planecie i znaczenie wiatru, który przenosi masy powietrza w inne regiony, powodując ochłodzenie lub ocieplenie w zależności od kierunku, z jakiego wieje.

„Dwa wiatry” – zabawa ruchowo-naśladowcza (uświadomienie istnienia zmiennych mas powietrza i ich przemieszczania się w postaci zimnych i ciepłych wiatrów). Zaproponujmy dziecku zabawę w dwa wiatry. Do zabawy potrzebne będą kawałki wstążki lub krepiny, po jednym do każdej ręki (np. czerwona - wiatr ciepły w jednej ręce i niebieska - wiatr zimny w drugiej) oraz emblematy słońca i śnieżynki. Dziecko wciela się na zmianę w rolę wiatrów – zimnego lub ciepłego w zależności od symbolu wskazanego przez rodzica: słońca lub śnieżynki. Kiedy rodzic pokazuje symbol np. słońca, „ciepły wiatr” dziecko porusza ręką wprawiając krepinę (czerwoną) w ruch i naśladuje delikatny odgłos wiatru na głosce „szszsz”. Kiedy rodzic powoli opuszcza symbol, dziecko opuszcza rękę, odgłos cichnie. Na symbol śnieżynki „zimny wiatr” dziecko porusza drugą ręką wprawiając krepinę (niebieską) w ruch , naśladuje zimny, porywisty powiew na głoskach „żżżżż”, wraz z opuszczeniem symbolu wiatr cichnie, a ręka opada w dół.
„Powietrze jako gaz” – zabawa badawcza, proponujemy dzieciom wykonanie kilku doświadczeń mających na celu znalezienie odpowiedzi na pytania:
Czy powietrze zajmuje miejsce?
Czy powietrze waży? Jak powietrze zachowuje się pod wpływem ciepła?
Czy powietrze jest widoczne?

Spróbujmy zorganizować kącik badawczy umożliwiający obserwację i uczestnictwo w działaniach. Z pomocą dziecka przeprowadzimy doświadczenia, aby na koniec sformułować wnioski. Za każdym razem postarajmy się określić, czy obserwowane zmiany mają charakter odwracalny, częściowo odwracalny czy nieodwracalny:

Pompowanie balonów (lub innych dmuchanych zabawek): po napompowaniu balonów uświadommy dziecku, że powietrze można zamknąć w określonej przestrzeni i czuć jego objętość podczas odbijania czy ugniatania;
Ważenie powietrza: dziecko wiesza balony na prostej wadze szalkowej (możemy ją sami przygotować w domu z wieszaka lub papieru) w stanie równowagi, rodzic przedziurawia jeden balon, dziecko obserwuje, że napompowany balon waży więcej;

www.youtube.com/watch?v=iRxZxr2_NOs

www.youtube.com/watch?v=5hUfkqr0OBQ&t=54s

www.youtube.com/watch?v=TzVrlCYfMrA

Badanie rozszerzania i kurczenia się powietrza pod wpływem temperatury: wkładamy zgniecioną piłeczkę pingpongową do gorącej wody, a dziecko obserwuje, jak piłeczka się rozprostowuje. W kolejnej próbie najpierw nakładamy balon na wylot butelki i wstawiamy ją do gorącej wody, a dziecko obserwuje, jak balon napełnia się powietrzem. Następnie po włożeniu butelki do zimnej wody dziecko obserwuje, jak balon traci objętość (powietrze kurczy się);
Dmuchanie przez słomkę/długą rurkę do pojemnika z wodą: dziecko wdmuchuje powietrze przez rurkę do szklanki zanurzonej do góry dnem w pojemniku z wodą, następnie zanurzają pustą butelkę w wodzie i obserwują wydobywające się bąbelki. Mogą też obserwować działanie napowietrzacza do akwarium jeśli jest takie w domu.

Eksperyment: Jak znaleźć powietrze?
www.youtube.com/watch?v=2-NU0LrDDI

„Powietrzne skojarzenia” – zabawa dydaktyczna, pokażmy dziecku różne obrazki, także takie z obiektami związanymi z powietrzem (załącznik 1 - można wyciąć), wypowiadamy dowolne słowa, wyraźnie akcentując pierwszą głoskę. Dziecko spośród prezentowanych obrazków wybiera te, które kojarzą się z powietrzem, oraz każdorazowo określają głoski w nagłosie (pierwsze głoski). Następnie dziecko wykonuje zadania na karcie pracy - "Karta pracy. Powietrze" str. 3