15.04.2021 PRACA ZDALNA - WĘDRÓWKA DOOKOŁA SŁOŃCA

Temat dnia: Wędrówka dookoła Słońca

Cele: poznanie nazw planet wchodzących w skład Układu Słonecznego; pobudzanie myślenia i umiejętności wnioskowania podczas sytuacji badawczych.

Proponowane zadania dla dzieci na dzisiaj:

1. Gimnastyka poranna: https://www.youtube.com/watch?v=Do1wfYB48PI

2. „Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię” – rozmowa. (załącznik nr 1)

   Dzieci składają z 8 części zdjęcie Mikołaja Kopernika, ustalają wspólnie z rodzicem, kim jest postać na zdjęciu, kim był, czym się zajmował, co odkrył, jak Ziemia porusza się wokół Słońca. Dla zilustrowania tego wykonują doświadczenie. Na środku stoi lampka stołowa, przed nią leży piłka, na której jest narysowana kropka – to nasze miasto. Dziecko toczy piłkę dookoła lampki, jednocześnie nią obracając. Dzieci starają się wyjaśnić, co się wtedy dzieje (zjawisko dnia i nocy).

3. „Wędrówka dookoła Słońca” – zabawa dydaktyczna. (załącznik nr 2)

   Dzieci siedzą na dywanie, na środku leży rysunek Słońca, a obok rodzica rysunki planet wraz z podpisami. Rodzic recytuje wiersz fragmentami, a dzieci układają kolejne planety obok Słońca (każdą trochę dalej). Rodzic mówi, że Ziemia to trzecia planeta od Słońca.

    

   „Układ Słoneczny” - Urszula Kamińska

   Na nocnym niebie, jak smuga bieli, mglista poświata pasem się ścieli.

   To galaktyka Drogi Mlecznej, w niej właśnie leży Układ Słoneczny.

   W środku ma Słońce, stąd jego nazwa.

   Słońce to wielka, gorąca gwiazda.

   Dokoła niego aż osiem planet po swych orbitach krąży wytrwale.

   Najbliżej Słońca Merkury mały, najmniejszy z planet, skalisty cały.

   Druga to Wenus – strasznie gorąca, a za nią Ziemia – trzecia od Słońca.

   Tak, nasza Ziemia, dobrze słyszycie, jedyna z planet, gdzie tętni życie!

   Czwartą z kolei jest Mars czerwony, pełen skał, pustyń, zimny, zamglony.

   Piąta to Jowisz – gazowa kula, największa z planet, gdzie wiatr wciąż hula.

   Szósta to Saturn – gazowy olbrzym, ze swych pierścieni znany jest dobrze.

   Siódmą jest Uran – z lodu i skały, wokół pierścienie, błękitny cały.

   Ostatnia z planet, ósma od Słońca, to Neptun – burzom nie ma tam końca…

   Układ Słoneczny to bez wątpienia, nasz dom kosmiczny, bo w nim jest Ziemia!

   Dzieci odpowiadają na pytania dotyczące treści wiersza: Co znajduje się w środku Układu Słonecznego? Co krąży wokół Słońca? Jak nazywają się kolejne planety Układu Słonecznego? Ile planet liczy nasz Układ Słoneczny? Jakie cechy charakterystyczne mają planety w Układzie Słonecznym? Jak nazywa się pierwsza (trzecia, piąta…) planeta od Słońca? Którą z kolei planetą od Słońca jest Ziemia (Mars, Jowisz, Neptun…)? W nazwach których planet ukryła się litera p?

4. „Lot rakiety wokół planety” – zabawa ruchowa.

   Dzieci stoją za krzesłami. Na hasło rodzica: Połóż lewą (prawą) rękę dzieci kładą na oparciu krzesła właściwą ręką i przy muzyce obiegają krzesło dookoła. Na przerwę w muzyce siadają na krzesłach. Gdy muzyka ma wrócić, rodzic. wydaje polecenie: Wstań. Połóż prawą (lewą) rękę. Start i włącza muzykę.

5. „Co spadnie szybciej?” – doświadczenia.

   Dzieci mają przed sobą niewielki kamień, kilka kartek, plastelinę oraz kartki do notowania obserwacji (A4) z tabelą zawierającą 2 kolumny i 4 wiersze. Dzieci obserwują przebieg eksperymentu i notują na kartkach wyniki. Na górze kartki, we właściwej kolumnie, rysują symbol przedmiotów, które występowały w eksperymencie. Każda próba będzie powtórzona 3 razy i dzieci mają wykonać 3 zapisy, stawiając X we właściwej kolumnie. Jeśli przedmioty spadną jednocześnie, znak X należy postawić w obu kolumnach. Dzieci wymyślają, jak można oznaczyć poszczególne przedmioty, rysują te pomysły i wieszają w widocznym miejscu, np. kamień – owal; kulka papieru – białe koło; kulka plasteliny – czerwone koło, prosta kartka – czarna pozioma kreska, wałek plasteliny – czerwona kreska. Przed każdą próbą sprawdzają ciężar przedmiotów w dłoniach i oceniają, który jest cięższy. Rodzic spuszcza przedmioty w parach – zawsze z tej samej wysokości, a dzieci oznaczają ten, który spadnie szybciej. Każdą parę należy upuścić 3 razy. Po każdej obserwacji dzieci snują przypuszczenia, dlaczego stało się właśnie tak. Na koniec rodzic wyjaśnia, że przedmioty tej samej wielkości, ale o różnej wadze spadają tak samo szybko. Przedmioty o tej samej wadze, ale o różnej powierzchni spadają z różną prędkością. Wniosek: istotą szybkości spadania jest opór, jaki stawia powietrze, a nie waga spadającego przedmiotu

6. Zadania w kartach pracy:

   Dzieci 6 letnie: KP3.30 – utrwalenie nazw planet, czytanie globalne, posługiwanie się liczebnikami porządkowymi, pisanie cyfr w kratkach; L50 – odkodowywanie czynności matematycznych i informacji

   Dzieci 5 letnie: Praca z ZG50 – ćwiczenia grafomotoryczne. Dzieci rysują ufoludka i statek kosmiczny według wzoru

   Życzę miłej zabawy:)