Rozmowy wiatru - temat dnia
kształtowanie wyobraźni i kreatywności, umiejętności wchodzenia w role, przełamywanie nieśmiałości.
Tworzymy sytuacje poszerzające doświadczenia dzieci. Za pomocą pantomimy dziecko prezentują sytuacje, emocje, zachowania.
Propozycje scenek do odegrania:
– idziemy z balonami, wieje silny wiatr,
– trzymamy wyrywający się na wietrze latawiec,
– brniemy po błocie w za dużych kaloszach,
– odczuwamy smutek po stracie balonika,
– przechodzimy przez ruchliwą ulicę,
– odczuwamy radość z powrotu mamy,
– naśladujemy mężczyznę przyklejającego plakaty (przyjeżdża samochodem, wchodzi na drabinę, smaruje klejem fragment tablicy, schodzi, przestawia drabinę, wchodzi, kończy smarować tablicę, rozwija plakaty, wiatr usiłuje mu wyrwać je z dłoni, przykleja część, przestawia drabinę i dokleja następne),
– naśladujemy pilota (zakłada mundur, czapkę, przygotowuje dokumenty lotu, wkłada je do teczki, idzie do samolotu, wsiada, sprawdza przyciski w kabinie, startuje, pilotuje samolot, ląduje).
Następnie dziecko z rodzicem, wykorzystując posiadaną wiedzę o porach roku, rodzajach wiatru oraz jego roli i skutkach działania, wymyślają, czego mogłoby dotyczyć przedstawienie pt. „Wiatr”.
Wyznaczają role i przygotowują proste stroje. Przyczepiają do ubrań paski krepiny, folii, gazet. W inscenizacji wykorzystują piosenki o wietrze i powietrzu. Robią próbę. Na gotowy występ zapraszają dzieci z młodszej grupy. Pomoce: paski krepiny, folii, gazet
- przyporządkowanie zgodnie z kolorem,
- dopełnianie zbiorów sześcioelementowych
(karta pracy).
Zadaniem dzieci jest dorysowanie brakujących elementów latawców po śladzie oraz doklejenie kokardek w barwach odpowiadających latawcom (tyle, aby razem było ich sześć).
Pomoce: „Karty pracy. Powietrze” s. 9, kredki
DODATKOWA ZABAWA MUZYCZNA:
- rozwijanie poczucia orientacji w przestrzeni,
- umiejętności spontanicznego tańca i koncentracji uwagi.
Przygotowujemy szarfy lub (paski krepy, chustki.. ) w dwóch kolorach, np. zielonym i żółtym, a następnie dziecko dobiera się z rodzicem w paramy, tak aby w parze każdy miał inny kolor szarfy. W parach ustawiamy się twarzami do siebie.
CD Piosenki i utwory do słuchania – „Wesoły wiatr” nr 16
Pierwsza zwrotka: podczas pierwszej połowy zwrotki, na słowach:
Wesoły wiatr pędzi przez świat, wiruje, tańczy, wieje uczestnik z zieloną szarfą tańczy spontanicznie wokół uczestnika, którzy w tym czasie stoją nieruchomo.
W drugiej połowie zwrotki, od słów:
Na liściach gra, przed siebie gna. Czy słyszysz, jak się śmieje?
następuje zmiana – uczestnik z żółtą szarfą tańczy wokół swojego partnera lub partnera, którzy stoi nieruchomo.
Druga zwrotka:
Uczestnik zabawy z zieloną szarfą biegnie na palcach (niezbyt szybko), zmieniając często kierunki. Uczestnik z pary – z żółtą szarfą biegnie zaraz za nim, po jego „śladzie”.
W drugiej połowie zwrotki następuje zmiana osoby prowadzącej w parze:
Uczestnik z zieloną szarfą biegnie śladem uczestnika z szarfą żółtą.
Pomoce: CD Piosenki i utwory do słuchania – „Wesoły wiatr” nr 16, szarfy w dwóch kolorach
64-700 Czarnków
ul. Wroniecka 13