PZNAJEMY WARSZAWĘ - temat dnia
Cele:
- zapoznanie z legenda o Syrence,
- poznanie charakterystycznych miejsc znajdujących sie w warszawie,
- utrwalenie symboli narodowych,
- rozwijanie sprawności manualnej.
ZWIEDZAMY WARSZAWE Z SYRENKĄ - zabawa dydaktyczna.
W STOLICY WITAMY, NA WYCIECZKE ZAPRASZAMY.
Załącznik - oglądanie charakterystycznych dla Warszawy obiektów:
- pomnik Syrenki
- Stadion Narodowy,
- Stare Miasto,
- Łazienki.
ZAPOZNNIE Z HERBEM WARSZAWY
Herb Warszawy - to umieszczona na czerwonym polu postać kobiety z długim, rybim ogonem - Syrena. W lewej ręce trzyma tarczę, a w prawej ręce wzniesiony do góry miecz. Nad postacią Syreny znajduje sie złota korona, która symbolizuje zwycięstwo. Syrena pilnuje bezpieczeństwa stolicy. Tarcza i miecz jej w tym pomagają.
Wyjaśnimy dziecku znaczenie słów: stolica, herb. Pokazujemy Warszawę na mapie Polski.
SŁUCHANIE LEGENDY O SYRENCE WARSZAWSKIEJ
(opracowanie redakcyjne legendy Artura Oppmana Syrenka)
Rozmawiali ze sobą dwaj rybacy znad Wisły o owych zamierzchłych czasach, gdy na miejscu dzisiejszej Warszawy leżała niewielka rybacka osada, otoczona gestymi lasami.
- A widzieliście ja, te Syrenę Szymonie?
- Widzieć nie widziałem, Mateuszu, ale słyszałem, jak śpiewa.
- Jako słoneczko ma się ku zachodowi i czerwienią pomaluje Wisełkę, zaraz jej piosenka się rozlega.
- Warto by ja wypatrzeć, zobaczyć.
- Jeśli nas ujrzy - umknie i skryje sie w wodzie.
- Najlepiej zapytać o to ojca Barnabę, pustelnika. To człowiek mądry i pobożny: on powie i nauczy, co czynić nam należy.
Udali sie do pustelnika Barnaby i opowiedzieli mu o Syrenach, które słyszą wieczorami.
Ojciec Barnaba zadumał się długą chwilę, a obaj rybacy czekali w skupieniu, aż namyśli się, co poradzić.
Więc trzeba tak zrobić, w pełnię miesiąca wybierzemy sie w trzech do źródełka: na ubrania przyczepimy gałęzi świeżo zerwanych, żeby Syrena człowieka nie poczuła, bo sie nie pokaże, zaczaimy się przy samym źródle, gdy wyjdzie i śpiewać zacznie, wtedy zarzucimy na nią sznur , zwiążemy i miłościwemu księciu na Czersku zawieziemy w darze. Niech ją na zamku trzyma i niech mu wyśpiewuje.
Była piękna, pogodna noc. Ale w lesie wszyscy spali. Zza brzóz i wierzb stojących nad potokiem , widać buło trzy skulone postacie. Przycupnęły one wśród krzaków gęstych i patrzyły w wodę potoku, mieniąca się srebrzyście od blasków księżyca. Byli to dwaj rybacy, Szymon i Mateusz, i pustelnik, ojciec Barnaba.
Nagle z wody wynurzyła sie przecudna ostać. Miała długie kruczoczarne włosy, szafirowe oczy. Przyglądającym się rybakom aż serca zamarły ze wzruszenia.
Syrena chwilę trwała w milczeniu, zapatrzona w niebo i gwiazdy - i oto w ciszy tej czarownej nocy zadźwięczał piękny śpiew. Wtem z krzaków cicho, bez szelestu, wyskoczyły owe trzy postacie i rzuciły się na Syrenę. Rybacy z ojcem Barnabą skrepowali i wyciągnęli Syrenę z wody.
Szamotała się nieszczęsna, ludzkim głosem ich prosiła o uwolnienie. Głos ten wzruszyć ich nie mógł, gdyż wedle rady ojca Barnaby, uszy mieli woskiem szczelnie zatkane.
- Zamkniemy Syrenę w oborze, a pilnować jej będzie pastuszek Staszek. Skoro świt zawieziemy ja do księcia.
Staszek został sam na sam z Syreną, siadł na przeciwko i tak, jak mu rozkazali, patrzył w nią bacznie i oczu z niej nie spuszczał. Nagle Syrena spojrzała na Staszka swymi czarodziejskimi oczami i zaśpiewała. Staszek był na wpół przytomny. Jak żyje, nie słyszał nic podobnego. Śpiew Syreny grał w jego sercu tak, jak gra wiosna w sercu każdego człowieka.
A Syrena nagle spojrzała wprost w oczy Staszka i rzekła:
- Rozwiąż mnie !
Nie zawahał się ani na chwilę.
- Otwórz wrota i chodź za mną.
Usłuchał. Otworzył wrota i czekał, co się stanie.
Nie czekał długo Syrena uniosła sie ze słomy, na której leżała, i skacząc na swoim rybim ogonie, przeszła przez wrota i skierowała się w stronę Wisły. Szła i śpiewała. A Staszek, jak urzeczony szedł za nią, szedł za nią, bez woli, bez myśli.
A gdy już była tuż- tuż nad brzegiem Wisły, odwróciła się, spojrzała ku wiosce i zawołała na głos cały:
- Śpiewam wam, ludzie prości, ludzie serca cichego i dobrego , ale na rozkaz śpiewać nie będę. Wolę skryć się na wieki w falach wiślanych, wolę znikać sprzed waszych oczu i tylko szumem rzeki do was przemawiać. A gdy przyjdą czasy ciężkie i twarde, czasy o których nie śni sie ani wam, ani dzieciom i wnukom dzieci waszych śnić sie jeszcze nie będzie, wtedy w latach krzywdy i klęski, szum fal wiślanych śpiewać będzie potomkom waszym o nadziei, o sile, o zwycięstwie.
Tymczasem pędem od wioski lecą ku brzegowi obaj rybacy i pustelnik stary i krzyczą:
- Nie puszczaj!
A Syrenka chlup, do wody, a za nią w te pędy Staszek. I zniknął.
Minęły lata i wieki. Na miejscu wioski powstało bogate i warowne miasto. A miasto to, później stolica, na pamiątkę dziwnej przygody z Syreną, wzięło ja za godło swoje, i godło to po dzień dzisiejszy widnieje na ratuszu Warszawy.
ROZMOWA KIEROWANANA PODSTAWIE USLYSZANEJ LEGENDY
Zdjęcie warszawskiej Syrenki.
- Jak wygląda Syrenka?
- Dlaczego rybacy chcieli ja schwytać?
- Kto uwolnił Syrenkę?
- Co obiecała Syrenka warszawiakom?
WYCIECZKA Z SYRENKĄ - zabawa ruchowa
Dziecko wsiada do pojazdu (samochód, autobus, rower) i przy dźwiękach melodii biega: wymawiając sylabę: bip, bip, bip, bip..Na przerwę w muzyce, zatrzymuje się przy zdjęciu wskazanym przez rodzica.
Rodzic opowiada dziecku o miejscach widocznych na zdjęciach.
STARE MIASTO - to najstarsza część Warszawy. Znajdują sie tu piękne, kolorowe, stare kamienice. W czasie wojny Stare Miasto zostało całkowicie zburzone. Polacy jednak odbudowali je, starając sie zachować dawny wygląd.
ŁAZIENKI KRÓLEWSKIE - to bardzo duży park. Można tutaj zobaczyć piękne budowle, np. Pałac na Wyspie, i przespacerować się ścieżkami wśród drzew, krzewów i kwiatów.
STADION NARODOWY - został zbudowany niedawno, na Mistrzostwa Europy w piłce nożnej. Znajduje sie nad Wisłą. Krzesełka na stadionie maja kolor biało-czerwony.
Karta pracy, cz.2, nr46.
Dziecko:
- łączy ze sobą połówki pocztówek przedstawiających ciekawe miejsca w stolicy polski, nazywa je z pomocą osoby dorosłej,
- rysuje po śladach rysunków fal na rzece Wiśle.
BARWY OJCZYSTE - zabaw ruchowa.
Wręczamy dziecku paski krepiny w kolorze : białym i czerwonym. Dziecko maszeruje w rytm muzyki. Na przerwę w muzyce zatrzymuje się. Na hasło - biały! - podnosi rękę i faluje nią w powietrzu.
Na hasło - czerwony ! - podnosi rękę z czerwonym paskiem i falują nią.
Na hasło - Barwy ojczyste ! - podnosi ręce do góry i porusza nimi.
WARSZAWSKA SYRENKA - praca plastyczna
Wyklejają ogon plasteliną, a następnie rysują na niej łuski (patyczkiem od szaszłyków). Wydzierają paski z niebieskiego papieru i naklejają je poziomo na granatową kartkę, tworząc fale. Na falach naklejają syrenkę.
Po zakończeniu pracy sprzątają.
Pomoce :Syrenka, granatowy karton, kolorowy papier lub tapety, plastelina, kredki, klej, patyczki do szaszłyków
64-700 Czarnków
ul. Wroniecka 13