Drodzy Rodzice!
Dzieci nie rodzą się z negatywnym nastawieniem do ludzi, którzy są pod jakimś
względem inni. Są otwarte i gotowe zaakceptować świat taki, jaki jest. Nie mają
uprzedzeń, chyba że dorośli, którzy je wychowują, zarażają je uprzedzeniami,
podzielą świat na lepszych i gorszych. Świat dziecka wraz z rosnącymi
możliwościami poznawczymi zatacza coraz szersze kręgi. Dzieci zaczynają też z
czasem dostrzegać różnice między ludźmi i zadają pytania, które pomogłyby im te
różnice zrozumieć. Warto uczyć rozumienia różnic i jednocześnie wskazywać na
podobieństwa między ludźmi. Ludzie różnią się wyglądem, językiem, zwyczajami,
cechami charakteru… i jest to ogromne bogactwo świata i ogromna wartość.
Należy to doceniać i szanować. I pamiętać, że wszyscy jesteśmy ludźmi! Bez względu
na kolor skóry, wiek, płeć! Bez względu czy pochodzimy z północnej, czy z
południowej półkuli. Warto też zwracać uwagę dzieci na niezwykły fakt, że ludzie w
tej różnorodności w wielu istotnych kwestiach są do siebie podobni. Wszyscy jedzą,
by zaspokoić głód. Są smutni, gdy spotykają ich przykrości, i cieszą się, gdy
przydarzają się im dobre rzeczy. Wszyscy pragną miłości i akceptacji. Może więc
warto, ucząc poszanowania różnorodności, uczyć poszanowania jedności ludzkiej
rodziny na całym świecie. Ta lekcja zaczyna się od szacunku dla domowników i dla
tych, których spotykamy w przedszkolu na podwórku i na ulicy.
W tym tygodniu realizować będziemy następujące tematy:
Temat tygodnia: „Niby tacy sami, a jednak inni”
Tematy dnia:
Poniedziałek: „Dzieci takie jak my”
Wtorek: „Jesteśmy dla siebie uprzejmi”
Środa: „Zabawy w liczenie”
Czwartek: „Zabawy dzieci z różnych stron świata”
Piątek: „Na placu zabaw”
Temat dnia: „Dzieci takie jak my”
Proponowane zabawy i zadania
1. Międzynarodowy Dzień dziecka – rozmowa na temat jego
obchodów.
Do zabawy potrzebne będą: czasopisma, katalogi, nożyczki.
Drodzy rodzice zachęćcie dzieci do wycinania z czasopism i katalogów kolorowe
ilustracje przedstawiające dzieci z różnych narodowości, w różnych sytuacjach.
Przeprowadźcie swobodną rozmowę na temat obrazków, które wycinają. Niech
wyciągną wnioski i określą wygląd dzieci i ich emocje. Zastanowią się, dlaczego
dzieci bywają smutne i wesołe. Można poprzyklejać obrazki na kartkę z bloku i
stworzyć z tego pracę plastyczną np. w formie kolarzu.
Następnie zadajemy dziecku pytania:
- Czy wiecie, jakie jest dzisiaj święto ?
- Jak obchodzi się dzień dziecka w Polsce?
- Kogo i czym się obdarowuje w dniu tego święta?
2. Kochane dzieci wysłuchajcie piosenki pt. „Dzieci świata” (D. i K. Jagiełło) a
później odpowiedzcie na pytania.
Nowe przygody Olka i AdyCD 1 – nr 37
„Dzieci świata”
I. Czarnoskóry Joanny
z naszym polskim Mirkiem
zamek z klocków Lego
zrobią już za chwilkę.
Czarnoskóry Joanny
z naszym polskim Mirkiem
zamek chcą zbudować dziś.
Ref.
Bo na całym świecie
dzieci jednakowe,
do wspólnej zabawy zawsze są gotowe.
Bo na całym świecie
dzieci bawią się,
każdy dobrze o tym wie.
II. Przybiegł mały Tao
i w czymś im doradza,
kolor skóry dzieciom
w niczym nie przeszkadza.
Przybiegł mały Tao
i w czymś im doradza,
kolor nie przeszkadza im.
Ref.
Bo na całym świecie….
III. Bawią się wesoło,
klocki układają,
wszyscy na swych buziach
uśmiech szczery mają.
Bawią się wesoło,
klocki układają,
uśmiechają szczerze się.
Ref.
Bo na całym świecie…
Przykładowe pytania do dziecka:
- O czym opowiada piosenka?
- Jak wyglądają dzieci żyjące w innych częściach świata?
- Co wspólnego ze sobą mają dzieci na całym świecie?
3. Drogie dzieci obejrzyjcie bajkę pt. „My dzieci świata”. Dzięki niej
dowiecie się, jak one wyglądają i w jakich domach mieszkają.
https://www.youtube.com/watch?v=zl_dYe03Yx0
4. Przyszedł czas na sprawdzenie , ile zapamiętałyście z bajki.
Zadaniem Waszym jest wskazanie – w jakich domach mieszkają
Ciekawe ile zapamiętałyście. Powodzenia
https://www.youtube.com/watch?v=EPuZO3vVfXM
5. A teraz kochane Jasie i Małgosie usiądźcie wygodnie i wysłuchajcie
opowiadania (A. Widzowskiej) Język migowy.
Od samego rana Ada przygotowywała się na spotkanie z nową koleżanką, Kasią.
Okazało się, że tata Kasi jest bardzo zdolnym architektem i będzie pracował w tym
samym biurze co tata Ady i Olka. Obie rodziny umówiły się w małej kawiarence w
galerii, tuż obok bawialni dla dzieci. Ada bardzo lubiła poznawać nowe osoby i
rozmawiać z nimi o tym, w co lubią się bawić. Tym razem Ada była szczególnie
przejęta spotkaniem, bo dowiedziała się od rodziców, że Kasia nie słyszy. – Na
żadne uch? – dopytywała się Ada. – Ani troszeczkę? – Ani troszeczkę. – to jak my się
będziemy bawić? - Jestem pewna, że znajdziecie na to sposób – uśmiechnęła się
mama. Ada próbowała zatykać sobie uszy i prosiła Olka, żeby coś do niej mówił.
– Mam fajną siostrę – powiedział Olek. – Co mówisz? – spytała Ada. – Moja siostra
jest najlepszą siostrą na świecie! – Ecie- pecie? Nic nie rozumiem… Tej Kasi musi
być bardzo trudno – stwierdziła Ada.
W galerii panował gwar. Z głośników płynęła muzyka, w bawialni słychać było piski i
śmiech rozbawionych dzieci. Obie rodziny przywitały się słowami „dzień dobry” i
podały sobie ręce. Ada stanęła naprzeciwko Kasi i nie wiedziała, czy ma coś
powiedzieć, czy nie. Przecież Kasia i tak nie usłyszy. Jednak dziewczynka
uśmiechnęła się i rękami zrobiła przyjazny gest. Ada zrozumiała, że to jest
powitanie, i odpowiedziała takim samym gestem. Potem Kasia wskazała bawialnię i
dziewczynki pobiegły razem na zjeżdżalnię. Po chwili radośnie nurkowały w basenie
z kolorowymi piłeczkami. Kasia układała z rąk różne znaki, a Ada próbowała
odgadnąć ich znaczenie. Gdy chciała zająć się rysowaniem i kolorowaniem, Ada od
razu zrozumiała, o co chodzi. Wspólnie narysowały słonia z wielkimi uszami, a na
tych uszach namalowały wszystko, co symbolizuje dźwięki: ptaki, trąbkę, gitarę,
śpiewającą panią, a nawet samolot odrzutowy. Potem bawiły się w teatrzyk dłoni i
okazało się, że palcami można pokazać wiele rzeczy. Czasami Ada się myliła i nie
potrafiła czegoś zrozumieć, ale to było bardzo zabawne. Jak wiele można
powiedzieć, nie używając słów! Wieczorem Ada wciąż rozmyślała o Kasi i o tym, jak
wspaniale się z nią bawiła. Tata powiedział córeczce, że osoby niesłyszące
porozumiewają się językiem migowym. – Czy ja też mogę się nauczyć tego języka? –
zapytała Ada. – Oczywiście. A teraz zgadnij, co chcę ci przekazać – tata przytulił Adę
i pocałował ją w czoło. - Dobranoc i kocham cię – zawołała Ada i odpowiedziała
tym samym gestem. – Zrozumiałeś tatusiu? Tata uśmiechnął się i pokiwał głową.
Miłość nie potrzebuje słów.
Przykładowe pytania:
- Jak nazywa się język, którym porozumiewa się Kasia?
- Jakbyście się czuli, gdybyście nie słyszeli tego, co ktoś mówi?
- Spróbujcie, jak Ada, zatkać uszy i sprawdzić, czy rozumiecie, co mówi mama, tata.
6. Co to jest „TOLERANCJA” - Drogi rodzicu proszę o wyjaśnienie dziecku
pojęcia tolerancja.
Tolerancja – to poszanowanie odmienności innych, ich wyglądu, sposobu
komunikowania się , wiary, kultury itp.
Drogie dzieci - nawiązując do wcześniej wysłuchanego opowiadania pt. „Język
migowy”- proponuję, abyście wysłuchały piosenki pt. „Wlazł kotek na płotek”
śpiewaną przez dzieci głucho – nieme w języku migowym, a następnie obejrzyjcie
bajkę pt. „Rodzina Treflików” tłumaczona na język migowy.
https://www.youtube.com/watch?v=ODNNJIv0PqM - piosenka „Wlazł kotek…”
https://www.youtube.com/watch?v=ABu1LHw_nl8 - bajka „Rodzina
Treflików”
7. Zabawa ruchowa – orientacyjno porządkowa – „Małe i duże dzieci”
Kochane dzieci- waszym zadaniem jest, abyście swobodnie biegały w różnych
kierunkach po pokoju. Na hasło Stop! wydany przez mamę, tatę zatrzymujecie się i
na hasło: Małe dzieci! – chodzicie w przysiadzie. Po krótkim poruszaniu się w tej
pozycji ponownie biegacie. Zatrzymujecie się na hasło: Duże dzieci! wspinacie się
na palce i na nich chodzicie. Pamiętajcie, podczas poruszania się w przysiadzie
musicie mieć wyprostowaną postawę ciała. Zabawę powtarzamy.
8. Zabawa ruchowa – „Korona na głowie” – ćwicząca mięśnie głowy
i szyi”.
Dzieciaczki – kładziecie woreczek na głowie,( jeśli nie macie, możecie do tej zabawy
wykorzystać maskotkę). Chodzicie we wspięciu na palcach tak, aby woreczek nie
spadł wam z głowy. Zatrzymujecie się i wykonujecie ruchy głową w prawo i w lewo
(broda uniesiona lekko w górę). Następnie wykonajcie skłon w przód – woreczek
spada na podłogę.
9. Zabawa ruchowa – „Chodzimy jak pajączki” – ćwiczenia mięśni
brzucha.
To ćwiczenie polega na tym, że: czworakujecie w podporze tyłem z woreczkiem
ułożonym na brzuchu. Poruszacie się do przodu i do tyłu tak, aby woreczek nie
spadł na podłogę. Następnie odpocznijcie w leżeniu na plecach z ugiętymi nogami.
Ćwiczenie powtarzamy.
10. Zabawa badawcza – „Letnie zabawy z wodą i piaskiem”
Drodzy Rodzice - zaproście swoje pociechy do wybrania się w wyobraźni w pewne
miejsce. Poproście, aby wygodnie ułożyły się na dywanie i zamknęły oczy. Niech się
wsłuchają w dobiegające dźwięki. Włączamy nagranie szumu morskich fal. Pytamy
dziecko, w jakim miejscu można usłyszeć szum morskich fal. Możemy wspomnieć o
zbliżających się wakacjach, pobycie nad morzem i zabawach z piaskiem i wodą.
Prosimy dziecko o wymienienie ulubionych zabaw z piaskiem i wodą - swobodne
wypowiedzi dzieci.
https://www.youtube.com/watch?v=nu7wYJcp1HE - Szum morza
Zabawy badawcze z wodą i piaskiem.
Do zabawy potrzebne będą: 2 miski z wodą, papierowe łódeczki, słomki do
napojów, tacka z piaskiem, ręcznik papierowy.
Zabawa polega na tym, żeby wykonać następujące zadania:
Pierwsza miska z wodą - dzieci puszczają papierowe łódeczki w misce z wodą i
dmuchają na nie,
W drugiej misce z wodą – lekko uderzają dłonią o powierzchnię wody, następnie
gdy woda się uspokoi, dmuchają w wodę przez słomkę,
Na tacce z piaskiem- rysują palcem różnego rodzaju kreski i fale, stawiają kropki.
Poruszają tacką, wyrównując powierzchnię piasku i rysują ponownie.
Podsumowanie doświadczeń.
Dzieci omawiają wrażenia, opisują, jaka jest woda i piasek, jakie dźwięki można za
ich pomocą usłyszeć (np. pluskanie i bulgotanie, przesypywanie).
Miłej zabawy!
A. Sz.
64-700 Czarnków
ul. Wroniecka 13
przedszkole1@czarnkow.pl
+48 67 255 27 71
